การลาป่วยเป็นสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานที่พนักงานทุกคนควรได้รับ เป็นสิ่งสำคัญสำหรับบริษัทในการอนุญาตให้พนักงานหยุดงานเมื่อต้องการ พนักงานสามารถใช้วันลาป่วยเพื่อดูแลตนเองและสมาชิกในครอบครัวเมื่อเจ็บป่วยหรือได้รับบาดเจ็บ สิทธิในการลาป่วยเป็นสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานที่พนักงานทุกคนพึงมี บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของสิทธินี้และพนักงานควรสามารถใช้สิทธินี้ได้อย่างไรโดยไม่ต้องเผชิญกับการเลือกปฏิบัติหรืออุปสรรคใดๆ

สิทธิในการลาป่วยเป็นสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานที่พนักงานทุกคนควรมี แต่บทความนี้จะกล่าวถึงสาเหตุที่สำคัญมาก และวิธีที่พนักงานควรใช้สิทธินี้โดยไม่ถูกเลือกปฏิบัติหรือขัดขวาง บทความนี้จะสำรวจกรอบกฎหมายที่มีอยู่เพื่อให้แน่ใจว่าสิทธิของพนักงานไม่ถูกละเมิดโดยผู้จัดการหรือนายจ้าง ลูกจ้างมีสิทธิหยุดงานเพื่อเจ็บป่วย บาดเจ็บ ตั้งครรภ์ คลอดบุตร รับบุตรบุญธรรม ดูแลบุตร/บุตร/ญาติผู้สูงอายุ/ญาติป่วยทุพพลภาพ/เจ็บป่วย ฯลฯ ตามกฎหมาย แม้ว่าจะไม่มีการกล่าวถึงเหตุผลเหล่านี้อย่างเฉพาะเจาะจงในกฎหมาย แต่ก็มีบางมาตราที่ทำให้การขาดงานดังกล่าวได้รับอนุญาตภายใต้สถานการณ์บางอย่าง

ลูกจ้างมีสิทธิลาป่วยได้ตามกฎหมาย กฎหมายระบุว่านายจ้างต้องให้ลูกจ้างลาป่วยโดยได้รับค่าจ้างอย่างน้อย 30 วันในแต่ละปีปฏิทิน ซึ่งสามารถใช้เพื่อพักฟื้นจากการเจ็บป่วยหรือการบาดเจ็บได้ สิทธิในการลาป่วยมีความสำคัญต่อพนักงานที่เจ็บป่วยและบาดเจ็บจนทำให้ไม่สามารถทำงาน ทำให้พวกเขาสามารถดูแลสุขภาพและฟื้นตัวได้โดยไม่ต้องกังวลว่าพวกเขาจะจบชีวิตลงอย่างไร